Mierzeja Kurońska (część po stronie Rosji/Obwód Kaliningradzki) - frywolność, fantazja i bezwzlęgdność Natury.

 "Morze jest potężnym duchem, pogrążonym w wiecznym lamencie, przepełnionym nie dającym się ukoić smutkiem, obecnym w nim na wieczność. Nigdy nie uda nam się przebić powłoki jego tajemnicy, możemy jedynie krążyć, oczarowani i ogarnięci bojaźnią, po jej skraju". 

Lucy Maud Montgomery 

 

Mierzeja Kurońska (ros.Куршская коса, lit.Kuršių nerija, niem.Kurische Nehrung, łot.Kuršu kāpas) to półwysep wąziutkiego paska ziemi ciągnący się od Cieśniny Kłajpedzkiej (północ, Litwa) po →Zielenogradsk  (południe, Rosja/Obwód Kaliningradzki), który oddziela Morze Bałtyckie od Zatoki Kurońskiej. Długość mierzei wynosi 98 km z czego 52 km należy do terytorium Litwy a 46 km do Rosji. Podział mierzei miał miejsce  w 1999 roku  po rozpadzie Związku Radzieckiego i odzyskaniu niepodległości przez Litwę. 

Zalew Kuroński, Cieśnina Kurońska (ten wąziutki przesmyk między niebem i morzem) i na lewo początek Mierzei Kurońskiej, Litwa

 Tutaj  zaczyna się Mierzeja Kurońska (część południowa). Zielenogradsk, Rosja Obwód Kaliningradzki

Plan Mierzei Kurońskiej po stronie Rosji (Obwód Kaliningradzki)

Mierzeja Kurońska jest niezwykle ciekawym miejscem na mapie Europy i także świata. Ze względu na swą wyjątkowość cały obszar mierzei po stronie Rosji i Litwy został w  2000 roku wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Tomar w Portugalii - templariusze, Umberto Eco, piękno i tajemnice.

"(...) jest użyteczne i stosowne nie ukrywać darów złożonych Bogu, lecz przeciwnie, wychwalać je.

- Skoro, ojcze wielebny, uznajesz, że Pan w ten właśnie sposób winien być wielbiony, to opactwo osiągnęło największą doskonałość w głoszeniu Jego chwały".

"Imię Róży" Umberto Eco

Zapożyczyłam cytat z mojej ulubionej książki Umberta Eco "Imię Róży", który idealnie pasuje do Convento de Cristo ( Klasztor Zakonu Chrystusa) w Tomar w Portugalii, gdzie wyrafinowane piękno budowli jest odzwierciedleniem ludzkiego talentu zaprzęgniętego na potrzeby architektury i ... pomnażania ziemskich dóbr. Choć Umberto Eco fabułę książki umieścił  we Włoszech to inspiracją do napisania kryminału osadzonego w średniowieczu była m.in. dawna siedziba templariuszy w Tomar.

Południowy portal drzwi wejściowych do kościoła  Chrystusa Pana w Tomar, Portugalia

Tomar jest wyjątkowy! Wiem, że bywam powtarzalna w zachwycie nad dziwami świata, ale główna siedziba templariuszy w Portugalii, mimo upływu wielu lat, robi nadal niesamowite wrażenie. A gdy do tego doda się  legendy mówiące o ukrytych skarbach templariuszy, które gdzieś spoczywają w podziemiach Zakonu  Chrystusa, to chyba mój zachwyt jest uzasadniony. Tomar to także wizytówka niepowtarzalnego ulubionego stylu portugalskiego króla Manuela I Szczęśliwego, nazwanego od jego imienia - stylem manuelińskim.